مشاهیرروستای کارمزد  بزرگ

مرحوم شیخ مهدی صالحی

مرحوم شیخ مهدی صالحیمشهور به شریعت مداری فرزند حضرت آیت الله ملا محمد ( ازشاگردان شیخ انصاری که به درجه اجتهاد رسید ) در سال 1252 در روستای کارمزد چشم به جهان هستی گشود.

 دوران کودکی را به فراگیری قرآن و علوم اولیه دینی سپری و در ادامه جهت تحصیل رهسپار حوزه استان گردید پس از مدتی نه چندان زیاد از پیشرفت علمی قابل توجهی نائل آمده که با تشویق خانواده و اساتید برای تکمیل تحصیلات به حوزه نجف اشرف عزیمت نموده که سالهای طولانی در کنار بارگاه امام و مقتدای خود با تلاش مضاعف به کسب علم تا درجه اجتهاد پرداخت و بعد از اتمام تحصیلات به زادگاه مادری خود (کارمزد) بازگشت و بی وقفه در نشر اسلام به تبلیخ ادامه داده و سخنان توفنده او در اعماق تشنگان ولایت بخصوص نسل جوان آن دوره تأثیر بسزائی داشته که مدتی درکانون توجه مردم منطقه قرار گرفته که از این فرصت استفاده و در ایام های مختلف با پای پیاده و با اسب به مناطق مختلف سفر و در ترویج اسلام و ترغیب مردم به مبارزه علیه ظلم حکومت ستم شاهی و عمال آنها شبانه روز به روشن گری ادامه داد. علم، عمل، شجاعت و جسارت خویش را در هم آمیخته و به حمایت از حقوق حقه مردم محروم در مقابل حاکمان مستبد منطقه پرداخت.

جباران زمان پیشنهاد ریاست و ثروت به او دادند تا او از سخنان آتشین و حمایت مردم دست بردارد که هرگز موفق نشدند لذا مدارکی علیه او جمع آوری و او را غیاباً محاکمه و محکوم به مرگ نموده اند اما با کمک مجتهدین کذب بودن اسناد ثابت و او تبرئه گردید.

اما این روحانی مجاهد گروه ویژه ای تشکیل داد و دست راهزنانیکه به جان و مال و نوامیس مردم رحم نمی کردند را از منطقه کوتاه و امنیت را برای ساکنین به ارمغان آورد. ایشان از فرمان رضاشاه مبنی بر عدم استفاده از لباس روحانیت و کوتاه نمودن محاسن و داشتن سبیل و کلاه رضاشاهی مخالفت و با نمایندگان او در منطقه برخورد مستمر داشته است.

این روحانی شجاع همواره به دلیل حمایت از مظلومان مورد خشم حاکمان زورگو بوده و تا آخرعمرپر برکتش بدون تعلل و سستی به تبلیغ و ترویج دین مبین اسلام مشغول بود و هرگز از تهدیدات دنیاپرستان هراسی به خود راه نداده است. این عالم وارسته بعلت بیماری در سال 1328 دعوت حق را لبیک و به جهان آخرت بال گشود و پیکر پاکش در داخل صحن آستانه سیدین (جان سید) روستای کارمزد

 به خاک سپرده شد . روحش شادباد.

تهیه و تنظیم : مهندس جلیل صالحی

منتشر شده در نشریه شماره 25 صراط